Απόγευμα και ο ήλιος καίει ακόμα
όμως εσύ δεν μπορείς τα χρώματα
δεν αντέχεις τις μυρωδιές
θέλεις να φας
την πεταλούδα που στάθηκε δίπλα σου
σε τρυπάει το φως που περνάει από τα φύλλα
σε διαλύει το κάθε τιτίβισμα
νιώθεις μικρός και λίγος
πονάς, υποφέρεις, τρέμουν τα χέρια σου
σε πιάνει ίλιγγος γνωρίζοντας πως
δεν υπάρχει επιστροφή
δεν υπάρχει ευθεία σχέση αιτίου αιτιατού
έτσι απλά σαν μία ανατολή
σε λίγο η καρδιά σου θα εκραγεί
από ευτυχία.
.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου