Παρασκευή 6 Απριλίου 2012

ζίροου γκράβιτι

.





γιατί να κινηθούμε στα αυτονόητα

φαντάσου αν μπορούσαμε εσύ και εγώ

να μην καθοριζόμασταν στα χθεσινά μας όνειρα



χάρισέ μου αυτό που τώρα σκέφτηκες

πες το με άλλες λέξεις

μίλα μου όπως δεν συνηθίζεται να μιλάνε οι εραστές

μίλα μου σαν να είμαι

αδερφός σου, μάνα σου, συντρόφισσα, άγνωστος, τυχαία

εχθρός και φίλη σου, ερωμένη σου

μίλα μου σαν να μην είμαι τίποτα από όλα αυτά


βοήθα με

να ξεπεράσω τις σκέψεις, τις φοβίες που θεριεύουν τις προσδοκίες μου

βοήθα με να μην σου δώσω παλιά φιλιά να βρέξεις τα χείλια σου

βοηθά με να βρω άλλους τρόπους

να βιώσω τα χέρια μου, τα πόδια μου, τον λαιμό μου

δάγκωσέ με ξανά μου αρέσει



πιάσε με από το χέρι σαν να είμαι παιδί

κράτα με στο δρόμο με περισσή οικειότητα

μάθε με να περπατάω ξανά

χωρίς βαρύτητα








.

1 σχόλιο:

Ανώνυμος είπε...

Eσύ και ο Μπόουι, αιμοφιλα μου!