Παρασκευή 24 Σεπτεμβρίου 2010

από χωρισμός

.




Τα δέντρα πίσω μας
η πόρτα ανοικτή
η φωνή σου γνώριμη
η δική μου σε αχρησία

πόσα φωνήεντα κατάπια
πόσα θέλω μου έπνιξα

Δυο φορές τον κόσμο γύρισα
μια να σε βρω,
και μια να σε ξεχάσω.




.

1 σχόλιο:

freek είπε...

fantastika!
tha po sigura ta 11, ton liko k ton leviathan!