Σάββατο 12 Ιουνίου 2010

que pasa por la calle

.



μήνες τώρα κοιμόσουνα μέσα μου,
σχεδόν θα σε 'χα ξεχάσει..

οδηγούσα να φτάσω σπίτι
όταν ακούστηκε εκείνο το κομμάτι,

άλλαξες πλευρό
μετακινώντας την καρδιά μου

σώπα κοριτσάκι μου,
δεν είναι ώρα μας ακόμα
έχουμε δρόμο μέχρι να φτάσουμε.




.

2 σχόλια:

spitha είπε...

..σαν βραδυνη διαδρομη. ωραιο..

Σικελια είπε...

Να το πάρω και να φύγουμε... Γιατί τα αγουροξυπνημένα χαμόγελα είναι τα αγαπημένα μου.