ποίημα για την σημασιολογία της ποίησης, II

.
(με-γ-άλλα λόγια)


Άμα σου πω, πως σ' αγαπώ, θα έχει κάποιο νόημα;
χιλιάδες άνθρωποι το παν το δευτερόλεπτο που πέρασε
ακόμα και εγώ, το έχω πει σε τόσες κοπέλες

άμα σου πω ότι είσαι ο ήλιος, το φεγγάρι μου;
τόσες φορές που ξεστομίζονται αυτές οι λέξεις
ούτε εικόνες πια, δεν μπορούν να ζωγραφίσουν

εάν είχαν μια στάλα ψυχή απάνω τους,
θα περπατούσαμε ανάμεσα σε τροπικά πουλιά και καμηλοπαρδάλεις,
θα κουβεντιάζιαμε τον έναστρο ουρανό

Μα εγώ ανθίζω τόσο
όταν σκέφτομαι τις λέξεις σου για μένα
λες και δεν ξέρω το ψέμα τους
λες και τα ξέχασα όλα όταν έπεσα πάνω σου
ανοίγω το μεγάλο μου στόμα και λέω,

σ' αγαπάω σαν να γεννήθηκα χθες
σ' αγαπάω λες και πεθαίνω αύριο.




.